Marcel Poot - Luna

De operette was in de eerste helft van de vorige eeuw een populair medium in Brussel met dagelijkse voorstellingen in verschillende zalen. In de Folies-Bergère werden zowel Duitse als Franse operettes uitgevoerd in een Nederlandse vertaling. Als na de oorlog de uitbaters van de zalen verplicht worden om Nederlandstalige voorstellingen te programmeren sluit de uitbater van de Folies-Bergère zijn zaal en huurt wijnhandelaar Ernest Kindermans (1875-1932) de lokalen om er Vlaamse zangspelen te programmeren. Als na de bevrijding de publieke belangstelling toeneemt en Emiel Hullebroeck (1878-1965) de leiding neemt wordt er haast ieder jaar een nieuw Vlaams zangspel gecreëerd en wordt de Folies-Bergère naast de Koninklijke Vlaamse Schouwburg een tweede Vlaams cultuurcentrum in Brussel. De operette Het Vrouwtje van Stavoren, een ‘oorspronkelijk Vlaams zangspel in vier bedrijven’ van Marcel Poot werd er gecreëerd op 22 november 1929.

Ernest Kindermans maakt enkele jaren later plannen om in Brussel zijn eigen theater te bouwen aan het Saincteletteplein. Voor het Lunatheater (het huidige Kaaitheater) van Kindermans componeert Poot in 1931 zijn tweede operette, Luna of De Bankier van de Maan.

Zelf noemt hij het een ‘fantasiespel met zang en dans in drie bedrijven’. Het eerste bedrijf speelt zich af op aarde, het tweede op de maan en het derde bedrijf voor de poorten van de hemel. Omdat de bouw van het theater vertraging had opgelopen moesten de voorstellingen van Luna bij het concurrerende Scala theater in Antwerpen worden georganiseerd. Socialistisch politicus Camiel Huysmans wou populariteit winnen voor een Vlaams theater in Brussel en schreef zelf het libretto. Uiteindelijk durft hij er zijn naam niet onder zetten en staat op de affiche: woorden van Piet, muziek van Poot.

Het unieke manuscript van Luna is een pareltje en werd pas ondanks ontdekt in de rijke collectie van de voormalige omroepbibliotheek. In de nalatenschap van de componist was van de operette geen spoor meer te vinden. Ze werd trouwens nadien nooit meer opgevoerd ‘en dat was maar goed ook’, aldus de woorden van de componist. 'Het stuk is gevallen als een baksteen. Niet één mens heeft ook maar één keer in de handen geklapt. Het was akelig!’

Als Poot in 1933 musicus modulator wordt aan het NIR laat hij zijn manuscript veilig achter in de muziekbibliotheek van zijn werkgever.

(Tekst: Luc Vertommen)